მეტალურგიის სფეროში, ფერადი ლითონების დნობისთვის გამოყენებული სილიციუმის კარბიდის ტილოების წარმოების ისტორია 1930-იანი წლებიდან იწყება. მისი რთული პროცესი მოიცავს ნედლეულის დაქუცმაცებას, პარტიებად დამუშავებას, ხელით დატრიალებას ან რულონის ფორმირებას, გაშრობას, გამოწვას, შეზეთვას და ტენიანობისგან დაცვას. გამოყენებული ინგრედიენტებია გრაფიტი, თიხა, პიროფილიტის კლინკერი ან მაღალი ალუმინის შემცველობის ბოქსიტის კლინკერი, მონოსილიციუმის ფხვნილი ან ფეროსილიციუმის ფხვნილი და წყალი, გარკვეული პროპორციით შერეული. დროთა განმავლობაში, თბოგამტარობის გასაუმჯობესებლად და ხარისხის გასაუმჯობესებლად, სილიციუმის კარბიდი დაემატა. თუმცა, ამ ტრადიციულ მეთოდს ახასიათებს მაღალი ენერგომოხმარება, ხანგრძლივი წარმოების ციკლი და დიდი დანაკარგები და დეფორმაცია ნახევარფაბრიკატის ეტაპზე.
ამის საპირისპიროდ, დღევანდელი ყველაზე მოწინავე ტილოგრამის ფორმირების პროცესი იზოსტატიკური დაწნეხვაა. ეს ტექნოლოგია იყენებს გრაფიტ-სილიციუმის კარბიდის ტილოგრამს, ფენოლური ფისით, ფისით ან ასფალტით, როგორც შემაკავშირებელი აგენტით, ხოლო გრაფიტი და სილიციუმის კარბიდი, როგორც ძირითადი ნედლეული. შედეგად მიღებულ ტილოგრამს აქვს დაბალი ფორიანობა, მაღალი სიმკვრივე, ერთგვაროვანი ტექსტურა და ძლიერი კოროზიისადმი მდგრადობა. ამ უპირატესობების მიუხედავად, წვის პროცესი გამოყოფს მავნე კვამლს და მტვერს, რაც იწვევს გარემოს დაბინძურებას.
სილიციუმის კარბიდის ტილოების წარმოების ევოლუცია ასახავს ინდუსტრიის მუდმივ სწრაფვას ეფექტურობის, ხარისხისა და გარემოსდაცვითი პასუხისმგებლობისკენ. ტექნოლოგიების განვითარებასთან ერთად, ყურადღება გამახვილებულია ენერგიის მოხმარების მინიმიზაციის, წარმოების ციკლების შემცირებისა და გარემოზე ზემოქმედების შემცირების მეთოდების შემუშავებაზე. ტილოების მწარმოებლები იკვლევენ ინოვაციურ მასალებსა და პროცესებს ამ მიზნების მისაღწევად, რათა დაამყარონ ბალანსი ტრადიციასა და თანამედროვეობას შორის. რადგან ფერადი ლითონების დნობაზე მოთხოვნა კვლავ იზრდება, ტილოების წარმოების განვითარება სასიცოცხლო როლს შეასრულებს მეტალურგიის მომავლის ჩამოყალიბებაში.
გამოქვეყნების დრო: 2024 წლის 8 აპრილი